Οι Μάικλ Άισνερ και Φρανκ Ουέλς αναβιώνουν τον Οραματισμό και ενθαρρύνουν την ανάπτυξη. Κάνουν την Disney μοντέρνα και προσιτή στους εφήβους. Όποιο σχεδιαστικό έργο αγγίζουν οι Οραματιστές γίνεται χρυσάφι. Η κορωνίδα, η Euro Disneyland, ξεπερνά τον προϋπολογισμό και συναντά αντίσταση. Η κακή κάλυψη από τον Τύπο και τα πολιτιστικά λάθη προκαλούν χαμηλή προσέλευση. Ταπεινωμένη, η διοίκηση αποφεύγει τα μελλοντικά θεματικά πάρκα. Σκηνοθετήθηκε από την υποψήφια για Όσκαρ σκηνοθέτρια Λέσλι Ίγουερκς.
Το άγγιγμα του Μίδα
Δύο νέα στελέχη, οι Μάικλ Άισνερ και Φρανκ Ουέλς, αναβιώνουν το στούντιο και την WED Enterprises, δίνοντας έμφαση στα ταλέντα διασημοτήτων, δίνοντας άδεια πνευματικής ιδιοκτησίας εκτός της Disney για τα πάρκα και εγκαινιάζοντας μια εποχή ανάπτυξης. Η WED Enterprises μετονομάζεται σε Οραματιστές της Disney. Οδηγώντας ένα κύμα επιτυχίας, ο Μάικλ Άισνερ διακηρύσσει ότι η δεκαετία του '90 θα ονομαστεί "Δεκαετία της Ντίσνεϊ". Ο Φρανκ Ουέλς δημιουργεί ένα επίσημο εργαστήριο Έρευνας & Ανάπτυξης του Οραματισμού, προωθώντας τη μακροπρόθεσμη καινοτομία και ενθαρρύνοντας μια νέα εποχή πειραματισμού χρησιμοποιώντας τεχνολογία σχεδιασμού υπολογιστών. Προκύπτουν, ωστόσο, ζητήματα με την κατασκευή της Euro Disneyland, η οποία συναντά τοπική αντίσταση και επισύρει κατηγορίες για πολιτιστικό ιμπεριαλισμό. Η κακή κάλυψη από τον Τύπο, η οικονομική ύφεση στη Γαλλία και τα πολιτιστικά λάθη συμβάλλουν στη χαμηλή προσέλευση, απειλώντας την επιβίωση του πάρκου. Ο αιφνίδιος θάνατος του Φρανκ Ουέλς και οι υπερβολές του προϋπολογισμού από την Euro Disneyland κάνουν τη διοίκηση να αποφύγει την περαιτέρω ανάπτυξη θεματικών πάρκων. Οι Οραματιστές αναρωτιούνται αν έχουν τελειώσει οι μέρες των θεματικών πάρκων τους.