Šarkan

Το καλοκαίρι τελειώνει και τα φρούτα ωριμάζουν στα δέντρα. Στην εξοχή, ο παππούς δίνει στον εγγονό του έναν αετό για να πετάξει. Όταν το αγόρι σηκώνεται στον ουρανό, ο παππούς το κρατάει στο έδαφος. Φτάνει το φθινόπωρο, τα φύλλα πέφτουν από τα δέντρα και ο παππούς είναι πιο αδύναμος. Στο τέλος της ζωής του, είναι λεπτός σαν τσιγαρόχαρτο. Μια μέρα, ο άνεμος σηκώνει και παρασύρει τον παππού μακριά. Όμως, όταν έρχεται η άνοιξη, ένα ζεστό αεράκι τούς ενώνει και πάλι. Η ιστορία πραγματεύεται τον θάνατο και το να θυμόμαστε όσους δεν είναι πια μαζί μας. Κανείς μας δεν είναι εδώ για πάντα, αλλά ο θάνατος δεν σημαίνει και το τέλος του ταξιδιού.