Šarkan

De zomer loopt ten einde en de vruchten hangen rijp aan de bomen. Op het platteland geeft opa zijn kleinzoon een vlieger. Terwijl de jongen de lucht in vliegt, houdt opa hem op de grond. Het is herfst, de bladeren vallen van de bomen en opa is zwakker geworden. Aan het einde van zijn leven is hij zo dun als een vel papier. Op een dag tilt de wind opa zachtjes op en ze neemt hem mee, maar in de lente brengt een warme bries hen weer samen. Dit verhaal gaat over de dood en het herdenken van degenen die niet langer bij ons zijn. Niemand van ons is hier voor altijd, maar de dood betekent niet het einde van onze reis.